Primera semana
Door: PD
Blijf op de hoogte en volg Peter Dirk
13 September 2014 | Peru, Ayacucho
Hierbij een update van de eerste week Peru! Een week geleden stond ik op schiphol om te vertrekken naar een, voor mij, nog onbekende bestemming. Nadat ik had ingecheckt en in de gate zat te wachen, nam de gezonde spanning ook wat toe. Mijn vliegtuig zou om 12:30 vertrekken, maar door vertraging werd dit uiteindelijk 14:30... Omdat de handbagagebakken vol waren moest ik noodgedwongen mijn bagage bij mijn voeten houden. Hierdoor had ik niet veel ruimte en op de vraag of ik misschien de bagage in het gangpad mocht zetten, kreeg ik nee te horen maar de stewardes zou wel even wat regelen. Nog geen minuut later kwam ze terug en ik kreeg een andere stoel aangeboden met extra beenruimte. Dus dat was helemaal top van de Koninklijke luchtvaart maatschappij!
Ik kwam nu naast een vrouw van in de 70 uit Frankrijk te zitten en naast een moeder en haar dochter uit Lima, die goed Engels spraken. De twee waren net 2 weken op vakantie geweest in Parijs, en vertelden me dat ze o.a. genoten hadden van de rust die er in deze stad heerste qua verkeer.... Dus toen was ik zeer benieuwd hoe het verkeer in Lima zou zijn. Ondanks de gesprekken met mijn buurvrouwen, The Departed, Goodfellas en een aflevering van Baantjer was de vlucht toch wel erg lang. En na een dikke 12 uren te hebben gevlogen landen we dan toch eindelijk in Lima!
Eenmaal in de centrale hal van het vliegveld zag ik het bordje met mijn naam erop en zo kon de enerverende taxirit naar het hotel beginnen. De rit duurde ongeveer 45 minuten en bestond uit: Bumberkleven, recht en links inhalen, afsnijden, constant toeteren en over stoepjes rijden om een zo kort mogelijke route te nemen. Tsja het verkeer was 1 grote chaos en ik snapte direct waarom Discovery Channel een aantal maanden geleden een documentataire heeft gemaakt over de Verkeerschaos in Lima. Dat toeteren doen ze trouwens overal in Peru, dus ik denk dat dit een onderdeel is van het rijexamen..
Het hotel waar ik de eerste nachten verbleef staat in het district Barranco wat een spaans woord is voor klif. De naam stamt af van een klif die ten zuiden van Barranco ligt en de wijk grotendeels beschermt tegen de koude zuidelijke wind van de grote oceaan. Daardoor is de temperatuur ook aangenamer dan in andere districten. Lima bestaat uit 43 districten, die totaal door bijna 11 miljoen inwoners worden bewoond wat een derde is van de gehele bevolking van Peru. Elk discrit heeft zijn eigen “burgemeester” die naast de grondregels, ook eigen regels hanteren en soms zelfs extra belastingen hanteert. Dit verklaart ook het grote verschil tussen bepaalde districten. Het centrum van Lima is modern maar de buitenwijken zijn vervallen en vervuild. Hier vind ook veel criminaliteit plaats. Ongeveer 10% van de inwoners van Lima is betrokken bij middel tot zware criminaliteit. Het centrum is daarintegen erg veilig, mede doordat er om de 100 meter een politieagent staat met een geweer waar zelfs onze landmacht jaloers op zou worden. De volgende dag was er de gehele zondag tijd om Lima te bekijken en op zondagavond hadden we de eerste groepsmeeting en kon de reis beginnen. De groep bestaat uit 4 Canadezen, 1 Pool, 1 Australier en 2 Nederlanders.
De volgende dag stond een busrit op het programma naar Huancayo. Eerst moesten we nog 3 uren door Lima rijden voordat we deze stad achter ons lieten en hierna gingen we direct de Andes in. De hoogste berg die we passeerden was 4800 meter en was een leuke Coll geweest voor in La Tour de France! De bus was trouwens van alle gemakken voorzien. Airco, slaapstoelen, Wi-Fi en we kregen een warme maaltijd aangeboden. Het was wel wat vreemd om met een super luxe bus door de sloppewijken van Lima te rijden..
Na 7 uren kwamen we eindelijk aan in Huancayo wat een mijnwerkersstad is midden in de Andes. De afstand van Lima tot Huancayo is 200 kilometer maar doordat we verschillende bergen passeerden ging dit niet natuurlijk niet zo snel.
Huancayo is een mooie plaats met veel mijnbouw. In potentie kan dit een zeer welvarende stad zijn maar de mijnen zijn in handen van Australische en Canadeze bedrijven die hier goed geld verdienen, maar de lokale bevolking ziet hier niet veel van terug. Dit is het geval in bijna heel Peru, en zou eigenlijk verboden moeten worden. Gelukkig is Peru bezig met een opmars qua welvarendheid, maar door corruptie en buitenlandse invloeden gaat dit niet zo snel.
De volgende dag werd hebben we met de groep een bergwandeling gemaakt wat erg wennen was. Voor iemand die onder zee niveua woont is het wennen om op 3500 meter direct goed te functioneren. Gelukkig heb ik nog niet erg last gehad van de hoogtes, in tegenstelling tot anderen van de groep. 2 dagen geleden passeerden we een berg op 5000 meter, elke inspanning op deze hoogte is zwaar en je bent snel buitenadem als je een paar honderd meter stevig doorloopt.
Het acclimatiseren op grote hoogte is belangrijk voor de wereldberoemde Inca Trail die ik volgende week ga lopen.
De tour die ik heb geboekt komt niet alleen bij de toerischtische plaatsen van Peru maar ook in de binnenlanden. Zo ook in het plaatsje Huancavelica, waar niet veel toeristen komen. Dit was te merken, want iemand met een groot postuur valt op bij de nogal kleine Peruanen. Resultaat was een aantal fotos met de lokale kinderen en ik voelde me voor een aantal minuten net Graziano!
Terwijl ik dit blog typ krijg ik te horen dat onze Rotterdamse vrienden weer een dendere wedstrijd hebben gespeeld tegen een lokaal ploegje uit Tilburg. Gelukkig zit ik 11000 kilometer ver weg en ga ik nu Ayacucho verkennen. Veel lees plezier en de typfouten in dit verhaal zijn inbegrepen;)
Ik kwam nu naast een vrouw van in de 70 uit Frankrijk te zitten en naast een moeder en haar dochter uit Lima, die goed Engels spraken. De twee waren net 2 weken op vakantie geweest in Parijs, en vertelden me dat ze o.a. genoten hadden van de rust die er in deze stad heerste qua verkeer.... Dus toen was ik zeer benieuwd hoe het verkeer in Lima zou zijn. Ondanks de gesprekken met mijn buurvrouwen, The Departed, Goodfellas en een aflevering van Baantjer was de vlucht toch wel erg lang. En na een dikke 12 uren te hebben gevlogen landen we dan toch eindelijk in Lima!
Eenmaal in de centrale hal van het vliegveld zag ik het bordje met mijn naam erop en zo kon de enerverende taxirit naar het hotel beginnen. De rit duurde ongeveer 45 minuten en bestond uit: Bumberkleven, recht en links inhalen, afsnijden, constant toeteren en over stoepjes rijden om een zo kort mogelijke route te nemen. Tsja het verkeer was 1 grote chaos en ik snapte direct waarom Discovery Channel een aantal maanden geleden een documentataire heeft gemaakt over de Verkeerschaos in Lima. Dat toeteren doen ze trouwens overal in Peru, dus ik denk dat dit een onderdeel is van het rijexamen..
Het hotel waar ik de eerste nachten verbleef staat in het district Barranco wat een spaans woord is voor klif. De naam stamt af van een klif die ten zuiden van Barranco ligt en de wijk grotendeels beschermt tegen de koude zuidelijke wind van de grote oceaan. Daardoor is de temperatuur ook aangenamer dan in andere districten. Lima bestaat uit 43 districten, die totaal door bijna 11 miljoen inwoners worden bewoond wat een derde is van de gehele bevolking van Peru. Elk discrit heeft zijn eigen “burgemeester” die naast de grondregels, ook eigen regels hanteren en soms zelfs extra belastingen hanteert. Dit verklaart ook het grote verschil tussen bepaalde districten. Het centrum van Lima is modern maar de buitenwijken zijn vervallen en vervuild. Hier vind ook veel criminaliteit plaats. Ongeveer 10% van de inwoners van Lima is betrokken bij middel tot zware criminaliteit. Het centrum is daarintegen erg veilig, mede doordat er om de 100 meter een politieagent staat met een geweer waar zelfs onze landmacht jaloers op zou worden. De volgende dag was er de gehele zondag tijd om Lima te bekijken en op zondagavond hadden we de eerste groepsmeeting en kon de reis beginnen. De groep bestaat uit 4 Canadezen, 1 Pool, 1 Australier en 2 Nederlanders.
De volgende dag stond een busrit op het programma naar Huancayo. Eerst moesten we nog 3 uren door Lima rijden voordat we deze stad achter ons lieten en hierna gingen we direct de Andes in. De hoogste berg die we passeerden was 4800 meter en was een leuke Coll geweest voor in La Tour de France! De bus was trouwens van alle gemakken voorzien. Airco, slaapstoelen, Wi-Fi en we kregen een warme maaltijd aangeboden. Het was wel wat vreemd om met een super luxe bus door de sloppewijken van Lima te rijden..
Na 7 uren kwamen we eindelijk aan in Huancayo wat een mijnwerkersstad is midden in de Andes. De afstand van Lima tot Huancayo is 200 kilometer maar doordat we verschillende bergen passeerden ging dit niet natuurlijk niet zo snel.
Huancayo is een mooie plaats met veel mijnbouw. In potentie kan dit een zeer welvarende stad zijn maar de mijnen zijn in handen van Australische en Canadeze bedrijven die hier goed geld verdienen, maar de lokale bevolking ziet hier niet veel van terug. Dit is het geval in bijna heel Peru, en zou eigenlijk verboden moeten worden. Gelukkig is Peru bezig met een opmars qua welvarendheid, maar door corruptie en buitenlandse invloeden gaat dit niet zo snel.
De volgende dag werd hebben we met de groep een bergwandeling gemaakt wat erg wennen was. Voor iemand die onder zee niveua woont is het wennen om op 3500 meter direct goed te functioneren. Gelukkig heb ik nog niet erg last gehad van de hoogtes, in tegenstelling tot anderen van de groep. 2 dagen geleden passeerden we een berg op 5000 meter, elke inspanning op deze hoogte is zwaar en je bent snel buitenadem als je een paar honderd meter stevig doorloopt.
Het acclimatiseren op grote hoogte is belangrijk voor de wereldberoemde Inca Trail die ik volgende week ga lopen.
De tour die ik heb geboekt komt niet alleen bij de toerischtische plaatsen van Peru maar ook in de binnenlanden. Zo ook in het plaatsje Huancavelica, waar niet veel toeristen komen. Dit was te merken, want iemand met een groot postuur valt op bij de nogal kleine Peruanen. Resultaat was een aantal fotos met de lokale kinderen en ik voelde me voor een aantal minuten net Graziano!
Terwijl ik dit blog typ krijg ik te horen dat onze Rotterdamse vrienden weer een dendere wedstrijd hebben gespeeld tegen een lokaal ploegje uit Tilburg. Gelukkig zit ik 11000 kilometer ver weg en ga ik nu Ayacucho verkennen. Veel lees plezier en de typfouten in dit verhaal zijn inbegrepen;)
-
14 September 2014 - 00:36
Sierd:
Tjah, Willem II thus, altyd lestig. Sucht...
Maar, it fiifde hat wol won hjoed, dat dan wol wer!
Prutte wille der jonge!
Heu! -
14 September 2014 - 09:16
Anna Kooistra:
Heee PD!
wat leuk om te lezen zeg! Je hebt al van alles beleefd zo te horen.
Geniet van je avontuur :-) Groetnis ut Fryslan!
Liefs Anna -
14 September 2014 - 09:26
Tante T:
hartstikke leuk,
oant it folgjende ferslag -
14 September 2014 - 09:45
Tineke:
Super leuk en veel plezier!!!!!!
Xxxx Tineke -
14 September 2014 - 10:41
Susanne:
Super PD! geniet ervan, en ik ga je zeker volgen! -
14 September 2014 - 10:41
Rudmer :
Prachtig stukje Bilker! Folle plezier de komende week en oant het volgende reisverslag! -
14 September 2014 - 10:44
Kees:
Hoi PD,
Geweldig avontuur zeg en heel leuk om te lezen.
Geniet van de Inca Trail, Machu Picchu en al dat andere moois. Heel wat beter dan naar dat gestuntel "te moeten kijken" in de Kuip, wat een verschrikking was dat weer.
Maar goed... dan is alles wat je hoort, het lied van Feyenoord.....
-
14 September 2014 - 11:05
Leon:
De kop is er oa jonge, ik hoop dost folle wille der ha sist. Mar dot komt sws goed! Rustig oan en de groetnis uut 0519 -
14 September 2014 - 11:41
Berber:
Hee Peter Dirk!
Wat schrijf je leuk! Je reis begint goed ;)
Heel veel succes & lekker genieten!
Groetjes! -
14 September 2014 - 13:27
Berend Bilker:
Ha Peter Dirk,
Je eerste blog met veel plezier gelezen, een hele andere wereld met andere mensen en je bent daar dus een soort Goliath. Lat het over je komen en zoek de dingen die je wilt zien. Vanmiddag feesie op de Ielreager en we zullen het er wel even over hebben. Waar we het niet over zullen hebben is gisteravond, wat een blamage en aanfluiting. Er moet nog heel wat gebeuren, maar kampioen worden we zonder meer, maar nu nog niet.
We blijven je volgen en no drugs etc.
Omme Bearn -
14 September 2014 - 13:30
Irina:
Peter, hi)) I already want in Peru ))) you write very interesting) look forward to new posts)) be careful!;) -
14 September 2014 - 19:07
Peter Oole:
Mooi verslag PD, een hele ervaring lijkt me. Kan je daar niet een goede spits en een paar achterhoedespelerss op de kop tikken voor het cluppie aan de Maas bij Brienoord? Ruilen voor een trainer, want die kan opRutte! Ga je goed "Lange Man". Groet van alle Ooles. -
14 September 2014 - 20:50
T. Tinekee:
PD, klinkt goed, geniet, we hebben er eentje op je genomen! -
14 September 2014 - 22:00
Anna:
hi PD,
Heel veel plezier!! Al midden in het avontuur lees ik wel, super. Geniet!!
groetjes,
Anna -
15 September 2014 - 10:14
Reinier Bilker:
Ha die PD,
Leuk stukje geschreven, leest lekker weg. Het lijken mij wel lange reizen als je altijd 200 km in een bus moet zitten.
En wat voetballend Rotterdam betreft (Sparta toch??), je kan altijd nog fan van H,veen worden. Want als je geen verwachting hebt stelt het ook nooit teleur ;).
groetjes,
Reinier -
19 September 2014 - 19:20
Omme Rein En Tante Baukje:
Tjonge jonge wat een indrukken, we vinden het leuk je te volgen. Hou je taai
en we wachten met spanning op de volgende waar ben je nu.
-
22 September 2014 - 19:38
Omme DP En Tante Alie:
Je hebt schrijversgaven PD Het leest als een feuilleton in het Friesch Dagblad zou Beppe wel zeggen. Wij genieten mee op afstand. Doe ze de groeten daar en geniet van alle indrukken.
Troost je met de gedachte dat Feyenoord minimaal een klasse beter was dan Ajax, dus eenmaal keert het tij. En trouwens ik verwacht dat Van Gaal binnenkort ook beschikbaar is dus ruilen met Rutte? Het ga je goed en tot de volgende column. Groetjes uit Wolvega. -
25 September 2014 - 21:21
Omme Bearn En Tante Klaske:
Hé Bilker,
Hoe ist? Volgens de berichten ben je nu alleen in Peru en heb je afscheid genomen van je reisgezelschap. Best wel spannend om je weg te vinden. Volgens beppe ga je ook Spaanse les volgen. Lijkt me wel nuttig maar ook moeilijk. Succes erbij. Verder wensen we je een goede reis als je straks weer verder trekt en we hopen dat je mooie, goede, inhoudelijk sterke en verstandige contacten opdoet.
Op voetbalgebied ist hier helemaal niets, want Heerenveen gaat moeizaam en Cambuur kan eigenlijk niet beter maar doet geweldig haar best met redelijke resultaten. Ajax won dit weekend maar net en schlemielig maar klimt mooi. In Zuidholland zijn ze zo bezig met zich zelf te vinden, dat het kan best zo zijn dat ik je straks kom opzoeken alleen uit klaarbare ellende en ergernis.
Nou geniet van je trip.
Heu fanut Boalsert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
