Islas Galápagos

Alweer 3 weken reis ik door het land zonder een eigen munteenheid. Ecuador, wat evenaar betekent in het Spaans, heeft als betaalmiddel de Amerikaanse Dollar. Tot 2000 hadden ze de "Sucre" maar door de economische malaise besloot de toenmalige president om de Sucre af te schaffen en over te gaan op de Dollar met de bedoeling dat de economie weer een steun in de rug kreeg. Voor de rest heeft Ecuador nog een aantal kenmerken die aan de VS doen denken, als ik de Amerikanen mag geloven die ik ontmoet heb.
Ik ben gestart in de hoofdstad Quito, wat de 2e stad van Ecuador is en een mooi historisch centrum heeft. De hoofdsteden die ik tot dan toe bezocht heb in Zuid Amerika zijn smerig, lelijk, chaotisch en niet altijd even veilig. Quito is vrij schoon, iets minder chaotisch en alleen in de avond link. Bij aankomst in Quito heb ik naar een goede Galapagosdeal gezocht, en met succes. Zo kon ik voor een redelijke prijs deze eilanden archipel kon bezoeken. Voordat ik richting de Galapagos vloog heb ik eerst nog de vulkaan "Pichincha" beklommen die ten oosten van Quito ligt. Dit is een actieve vulkaan(4784 meter) maar gedurende de dag dat ik de vulkaan beklom heeft hij gelukkig niet zijn verjaardag gevierd, en bleef hij rustig. De laatste uitbarsting was in 1999 en de stad Quito werd toen bedekt met een laagje vulkanische as.
Op 11 november in de vroege ochtend vloog ik dan naar de Galapagos om vervolgens 6 dagen op een schip een aantal van de eilanden bezoeken. Vooraf had ik verhalen gehoord van mensen die zeeziek waren op het schip, en er werd mij geadviseerd om hiervoor medicijnen te kopen. Dus ik eerst op google opzoeken wat het Spaanse woord voor "zeeziekmedicijn" is en nadat ik dit wist ging ik richting de apotheek. Na 10 minuten van misverstanden kwam de apotheker er eindelijk achter wat ik moest hebben en gaf me een doos met 100 pillen, want dit was de kleinste verpakking. Dus ik kon met een extra rugzak voor de pillen richting de Galapagos. Maar gedurende de 6 dagen heb ik nergens last van gehad, en kwam ik erachter dat ik echte zeebenen heb! De golven kunnen trouwens best heftig zijn op de grote oceaan en dat maakte het lopen en slapen soms tot een grote uitdaging.

Zodra ik was gearriveerd na een vlucht van iets meer dan 3 uur op Isla Baltra airport, stond mijn vervoer klaar om me naar het schip te brengen. De groep waarmee ik de tour deed, was een leuke groep en bestond in totaal uit 10 personen. Voordat ik daadwerkelijk het vliegveld kon verlaten op Baltra, werd eerst al mijn bagage gecheckt door honden. Zo mocht je bijv. geen fruit bij je hebben of andere producten die schadelijk kon zijn voor de eilanden. Ik heb op vliegvelden nog nooit zo'n strenge en uitgebreide beveiliging gezien. De 6 dagen op de Galapagos waren echt fantastisch en bestonden uit: Wandelen tussen de
leguanen, schildpadden, de vele vogels en snorkelen met zeeleeuwen, pinguins, schildpadden en de vele verschillende vissen met diverse kleuren. Als we dan op de boot aan het varen waren sprongen de dolfijnen om de boot heen. Het is erg apart dat je zo dicht bij de dieren kan komen en de dieren interesseert het niks als je naast ze gaat zitten. Je moet altijd een metertje ( soms iets minder) afstand houden. Als je zwemt, zijn bijvoorbeeld de zeeleeuwen erg nieuwsgierig en deze zwemmen dan vrolijk om je heen. De schildpadden die soms de helft van mijn lengte hebben zwemmen met je mee, terwijl de scholen vissen wat onder je zwemmen. Het is erg bijzonder dat de dieren op deze eilanden, die op een dikke 1000 km uit de kust liggen van Ecuador, zo vredig met elkaar kunnen leven. Ondanks dat vele toeristen deze eilanden bezoeken zie je niet veel sporen van de bezoeken. Je ziet geen afval en er zijn alleen kleine wandelpaden waar we over moesten lopen. En soms moesten we even omlopen of wachten omdat er een leguaan op het wandelpad zat. De toeristen betalen redelijk veel geld voor een bezoek aan de Galapagos en dit geld wordt medegeinversteerd om de goede leefomgeving voor de verschillende dieren te behouden en ze tegen de gevaren te bestrijden. De toeristen zijn niet het grootste gevaar voor het eiland, volgens onze gids. Dat is de natuur, hij vertelde dat een Tsunami zoals die plaatsvond een paar jaar geleden in Japan, fataal kan zijn voor de dieren/natuur op deze bijzondere plek. Ook bestaat er enige zorgen wat de gevolgen gaan zijn door natuurfenomeen "El Nino". De kans is meer dan 70% dat dit natuurfenomeen volgend jaar gaat huishouden. Er was een reeële kans dat dit zou gaan plaatsvinden in dit najaar maar dit was gelukkig niet het geval want dit kon mijn reis wel eens erg gaan beinvloeden en bemoeilijken. De laatste "El Nino" had een grote impact op de galapagos in 1998, maar toen waren de populaties groter dan nu. De meeste dierenpopulaties zitten nog niet op het niveau van 1998 en je kunt de dieren onmogelijk beschermen tegen de natuur.

Na 6 prachtige dagen vloog ik weer terug richting het vaste land en landde in de grooste stad van Ecuador, Guayaquil. Deze grote havenstad staat nou niet bepaald bekend als een veilige stad, maar ik heb hier verder niks van gemerkt. Vanuit Guayaquil vertrok ik richting het populaire surfstadje Montanita. Alleen de drie dagen die ik daar was regende het alleen maar, dus besloot weer terug te gaan naar Guayaquil om de volgende dag naar Cuenca te reizen. Dat het veel regent is normaal omdat het regenseizoen is. En sommige buien die hier vallen, zijn echt niet te vergelijken met Nederland. In Nederland hoeft het maar een paar druppeltjes te regenen, en het KNMI geeft direct de weercode "Rood" En de NS start met een aangepaste dienstregeling. Als de buien die hier soms vallen in Nederland plaatsvinden ligt het hele land plat en kan iedereen geëvacueerd worden.

Gelukkig is het tot nu toe droog in Cuenca . Het klimaat is hier aangenaam ondanks dat ik me weer op 2600 meter bevind en mede door het aangename klimaat en gunstige ligging wonen hier veel gepensioneerde Amerikanen. Cuenca is een erg leuk stadje in het zuiden van Ecuador en na Cuenca staat Banos op het programma om vervolgens naar het land te reizen waar ik erg nieuwsgierig naar ben, namelijk Colombia! Ik heb veel positieve verhalen gehoord over dit land en terwijl ik Colombia doorkruis kom ik steeds dichter bij het Caribisch gebied en dus ook het mooie weer!