Titicaca

Na een week Spaanse curses te hebben gevolgd, lukt me het nog net niet om dit blog in het Spaans te schrijven. Vandaar dat ik het maar gewoon in het Nederlands doe. Ik heb een week lang 5 uren per dag Spaanse les gehad, en tijdens de eerste 2 lessen kreeg ik de indruk dat de juf mij klaar wou stomen voor het nationaal dictee der Spaanse taal, zoveel informatie kreeg ik. Maar na een week tijd lees ik het Spaans vrij aardig en spreek het ook een klein beetje. Gelukkig spreken hier niet veel mensen Engels dus kan ik mijn Spaans direct goed oefenen. Zo ook tijdens de voetbalmatch die ik heb bezocht in Cusco. Cusco heeft 2 voetbalclubs die in de eredivisie van Peru spelen, namelijk Club Sportivo Cienciano(rood) en Club Deportivo Garcilaso(blauw). Laat deze teams nou net tegen elkaar spelen terwijl ik in Cusco ben. Samen met wat andere backpackers en locals gingen we naar het stadion en voor omgerekend iets meer dan 2 euro zagen wij een dendere voetbalmatch.... In het stadion kunnen 42.000 toeschouwers, maar tijdens deze derby zaten er ongeveer 8000 toeschouwers. Het stadion wordt verbouwd, altans dat is de bedoeling, maar wegens geldgebrek ligt de verbouwing al meer dan een jaar stil. Het tempo van de wedstrijd was niet erg hoog maar wat wil je ook op 3300 meter. Ik zat in het vak bij de fanatieke aanhang van Sportivo Cienciano en we wonnen met 2-0. Omdat ik de komende maanden helaas de Kuip niet kan bezoeken was dit een prima oplossing. Opvallend was trouwens hoe bizar veel politie er was tijdens deze match. Omdat het in het verleden wel eens flink uit de hand is gelopen, namen de lokale autoriteiten geen enkel risico.

Oorspronkelijk zou ik na mijn Spaanse lessen vertrekken uit Cusco. Maar Cusco is geweldig en daardoor ben ik nog aantal dagen langer gebleven zodat hier mijn verjaardag kon vieren. En ja dat is gevierd!!!! Het was erg leuk om met mensen, die je soms nog maar paar dagen kent, je verjaardag te vieren! Resultaat was dan ook dat ik de volgende dag top fit was. Gelukkig werd er op deze dag geen alcohol geschonken omdat de regionale verkiezingen een dag later voor de deur stonden. De regel is in Peru dat er geen alcohol geschonken wordt de dag voor de verkiezingen, zodat je niet met een dronken hoofd op de verkeerde kandidaat kunt stemmen. Ook is het stemmen verplicht in Peru en moet je je stem uitbrengen in de plaats waar je geboren bent. Dit bracht daarom ook een ware volksverhuizing met zich mee de dag voor de verkiezingen. Trouwens de demonstraties en optochten voor de verkiezingen zijn mijn gehele reis al bezig en dit gaat gepaard met veel lawaai en vuurwerk. Het is een aantal keren voorgekomen dat ik midden in de nacht wakker werd door het vuurwerk en kabaal. Ik kreeg soms dan ook de indruk dat ik eerder aan het backpacken was in Midden Oosten dan Zuid Amerika…
Na cusco stond Puno op het programma. Puno is qua stad niks maar vanuit Puno kun je het Titicaca meer bezoeken. Dit meer is het hoogst commercieel bevaarbare meer ter wereld en ligt op 3800 meter hoogte. Dit meer heeft zijn eigen bewoners en deze bewoners leven op rieteilanden, die drijven op het meer. Oorspronkelijk deden ze dit om de Spanjaarden te ontvluchten en leefden hier destijds hele bevolkingsgroepen. Tegenwoordig zijn er nog maar een aantal mensen die op deze traditionele manier leven! De levensstijl is erg ouderwets en bestaat uit overleven. Er moet worden gejaagd op vis en ze moeten zorgen dat ze hun huizen warm houden want het is 's nachts erg koud op het meer. Tijdens het bezoek aan het Titicacameer werd er ook overnacht. Er werd niet overnacht op deze rieteilanden maar op een normaal eiland(genaamd: Amantani) bij locals. Als je het vergelijkt met Nederland, is het overnachten bij deze lokale bevolking flink wat jaren terug in de tijd. Het is mooi om te zien hoe gelukkig deze mensen zijn zonder televisie, ipad, mobiele telefoon, centrale verwarming, warm water, combi magnetron, kookeiland, etc. Deze mensen houden er een zeer relaxte levensstijl op na als je het vergelijkt met de gehaaste westerse wereld. Bovendien zijn ze zeer geïnteresseerd in je en met wat Spaanse, Engelse, Nederlandse en Friese woorden gingen de gesprekken redelijk.
Na het 2 daagse bezoek aan het Titicacameer liet ik Peru eerst achter me en stond Bolivia op het programma. Maar voordat ik daadwerkelijk in Bolivia was stond eerst het circus 'de grensovergang' op het programma. Bij de grensovergang moest ik me eerst melden bij de Peruaanse politie die checkten of ik ook een strafblad had opgebouwd gedurende mijn periode in Peru. Gelukkig is mijn Cocabladeren imperium nog niet heel bekend en kreeg dan ook een stempel van de politie dat ik een brave jongen ben geweest in Peru;) Na het bezoek aan de politie moest ik me uitchecken in Peru. De zeer vriendelijke..... douanebeambte die achter het loket zat stelde me een aantal vragen in het Spaans wat ik niet verstond, maar ik zei steeds maar 'Si'. Dit waren blijkbaar de goede antwoorden want ik kreeg de velbegeerde stempel in mijn paspoort en kon doorlopen in tegenstelling tot sommige toeristen die moesten betalen, terwijl ze niet wisten waarom. Daarna moest er wandelend een afstand van 200 meter worden overbrugt en moest ik me melden bij de Boliviaanse douane. Ook deze mensen straalden weer uit dat ze erg veel plezier in hun werk hadden. Nadat mijn paspoort was gecheckt kreeg ik een stempel en was ik na ruim een uur in Bolivia. Terwijl ik dit verhaal schrijf, verblijf ik in Copacobana en vetrek ik morgen naar de hoogstgelegen hoofdstad ter wereld, namelijk La Paz!